Piotr Cieplak – Laureat Nagrody Norwida 2024 w kategorii Teatr

Wizerunek laureata Nagrody Norwida w kategorii Teatr

Piotr Cieplak – reżyser teatralny, telewizyjny i radiowy, kierownik artystyczny. Profesor warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza

Nominowany za reżyserię spektaklu „Czekając na Godota” Samuela Becketta na Scenie Studio Teatru Narodowego w Warszawie

Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyż­szej Szkoły Teatralnej w Warszawie i Wydziału Reżyserii Pań­stwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Debiutował 45 lat temu w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu. Pracował m.in. we wrocławskim Teatrze Współczesnym i w warszaw­skim Teatrze Dramatycznym. W latach 1996–1998 kierow­nik artystyczny Teatru Rozmaitości w Warszawie. Reży­ser w Teatrze Powszechnym im. Z. Hübnera w Warszawie (2000–2007). Od roku 2014 etatowy reżyser warszawskiego Teatru Narodowego. Wyreżyserował ponad dwadzieścia realizacji repertuarowych i kilkanaście spektakli telewizyj­nych. Na szczególne wyróżnienie w jego dorobku zasługują dwie premiery, wrocławska i warszawska, spektaklu „Histo­ryja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka. Ważne są także przedstawienia: „Kubuś P.” na podstawie „Kubusia Puchatka” w warszawskim Teatrze Studio (1999), „Słomkowy kapelusz” w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2005), „Opowiadania dla dzieci” w Teatrze Na­rodowym (2007), „Nieskończona historia. Oratorium na 30 postaci, chór, orkiestrę i sukę Azę” w Teatrze Powszechnym (2012) oraz w Teatrze Narodowym: „Elementarz” (2017), „Woy­zeck” (2021) i „Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie” z muzyką Jana Duszyńskiego i scenografią Andrzeja Witkowskiego (2021).

Laureat wielu nagród, m.in.: Grand Prix XIX Opolskich Konfrontacji Teatralnych, Paszportu „Polityki”, Nagrody „Gwarancje Kultury” TVP Kultura, Nagrody im. K. Swinar­skiego, Nagrody im. Z. Hübnera „Człowiek Teatru”, Złote­go Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Nagrody im. T. Boya-Żeleńskiego, a także Feliksa Warszawskiego.

Marcelina Marszałek, 2 maja 2024 r. w recenzji spek­taklu dla „Dziennika Teatralnego Warszawa”, oceniła: „Przed­stawienie Cieplaka jest zarówno poruszająco smutne jak i rozbrajająco zabawne. Symbioza tragizmu i komedii w tym przypadku wybrzmiała wyjątkowo głośno, może dzięki temu, że nie było nic co rozpraszało uwagę, a w pustym świecie ła­two dostrzec najmniejszy detal. (…) Dzieło Becketta niewąt­pliwie stanowi kanon współczesnej literatury. Jest jednak wielką sztuką przeprowadzić widza przez ten tekst, tak żeby poczuł o co w nim tak naprawdę chodzi. A może raczej żeby poczuł absurd i zobaczył, że zrozumieć o co chodzi w pełni, się po prostu nie da.”

To jest po prostu poeta teatru. I to się też potwierdza w spektaklu, który został uznany za wart nominacji, a mianowicie „Czekając na Godota” Samuela Becketta. Wydawałoby się, że wszystko już wiemy o tym spektaklu. To jest oczywiście pozór, bo zawsze można się tam czegoś nowego dokopać. Dowodem na to są starzy aktorzy koreańscy, którzy w Seulu od 40 lat grają ten sam spektakl i ciągle nie wiedzą, czy Godot przyjdzie i nie są w stanie skończyć z tym graniem. Miał Piotr Cieplak bardzo trudne zadanie, ponieważ tłumacz, reprezentant jakby tej siły Beckettowskiej, nie życzył sobie żadnych zmian. To jest zresztą zasada Antoniego Libery, a okazało się, że to błogosławiona zasada. Dlatego, że można było dzięki temu bardzo głęboko wejść w ten tekst i powstał spektakl po prostu wyśmienity – powiedział podczas laudacji przewodniczący Kapituły Teatralnej Tomasz Miłkowski.

Szanowni Państwo, dziękuje w imieniu taty i w imieniu rodziny, bo ta nagroda podnosi morale i ducha. Tata z powodu choroby nie mógł odebrać tego wyróżnienia osobiście. Tęskni za teatrem, za akademią, studentami, ale wciąż w miarę możliwości pracuje. Jutro w TVP Kultura w teatrze telewizji premiera „Snu srebrnego Salomei” Juliusza Słowackiego w jego reżyserii. Zachęcam do obejrzenia – dziękował podczas gali wręczania nagród w imieniu Piotra Cieplaka syn Jan.

Ostatnio zaktualizowano 26 września 2024 o 09:33

Mazowiecki Instytut Kultury